Met ezels heeft deze 17de-eeuwse brug niks te maken. Ze dankt haar naam aan herberg ‘Ten Ezele’ die hier ooit in de buurt lag. Kijk vanaf de brug eens naar beneden. Piepkleine tuintjes klemmen zich vast aan een rij statige burgerwoningen langs de Speelmansrei. Romantische pareltjes op een laag … slib. Door de eeuwen heen slibden de reitjes steeds meer dicht. De aangespoelde grond werd cijnsgrond van de stad. Tegen een kleine vergoeding of ‘cijns’ mogen bewoners er een tuintje inrichten. Echte miniparadijsjes. Ook de brug zelf mag er wezen. Behangen met bloemen is dit dé plek voor een fleurige selfie in een sprookjesachtig decor.